برش مدل از اریب پارچه

برش مدل از اریب پارچه

بعضی از مدل ها را اگر از اریب پارچه برش دهید،خود را به نرمی می اندازند و ایست خوبی خواهند داشت.لباسی که به صورت اریب برش خورده باشد،انحنای بدن را بهتر نشان میدهد و به اصطلاح روی بدن بهتر مینشیند،به نسبت لباسی که از راه پارچه تهیه میشود. برش اریب دقت زیادی به نسبت برش های معمولی نیاز دارد.ابتدا یک زاویه 45 درجه بین راه اصلی پارچه به صورت طولی و عرضی درست کنید.برای درز های دوخت اریب،4سانتی متر زاپاس محاسبه کنید.

راهنمایی های لازم برای دوخت اریب”

  • بر روی الگو با خط کش گونیا که یک ضلع آن در مقابل راه اصلی الگو قرار گیرد،یک خط با زاویه 45 درجه از خط مستقیم الگو و به نسبت راه اصلی پارچه،علامت بزنید.الگو را با توجه به راه جدید پارچه،به اضافه 4 سانتی متر زاپاس برای دوخت،روی یک لای پارچه قرار داده وبرش بزنید.تکه ای را که برش دادید بردارید و تکه بعدی را برش دهید.
  • برای دقیق بودن کار،خط دوخت را با صابون علامت بزنید.تکه ها را باهم بر روی سطحی صاف قرار دهید وبرای اینکه مانع از کج و یا بد فرم شدن آن شوید،آن ها را به هم کوک بزنید.روی نخ گره ایجاد نکنید تا موقع کوک زدن کار جمع نشود. به هنگام دوخت برش های اریب،تقریبا به فاصله هر 5 سانتی متر،نخ کوک را باز کنید.
  • درحال دوخت بر روی لبه اریب،به آرامی پارچه را بکشید.زیرا این عمل باعت میشود که درز دوخته شده خودش را بیندازد و از چین و چروک شدن هم جلوگیری میکند.
  • لباس دوخته شده را روی شانه لباس آویزان کنید. قبل از اینکه((تا)) ی پایین لباس را انجام دهید،24ساعت بگذرد که لباس آویزان بماند. زیرا دوخت اریب خودش را می اندازد. دامن را بر روی شانه لباس، به فاصله هر 2 یا3 سانتی متر سنجاق بزنید. برای آویزان کردن بلوز و بالاتنه زیر قسمت درز سزشانه،یک جفت اپل بگذارید تا لباس فرم خوبی به خود بگیرد.

انواع دوخت، کوک در خیاطی

انواع دوخت، کوک در خیاطی

  • کوک ساده
    این نوع دوخت برای اتصال موقت تکه‌های لباس به کار می‌رود. در کوک ساده، طول هر کوک بین ۰/۵ تا ۱ سانتی‌متر است و در فواصل مساوی و در پشت و روی پارچه دوخته می‌شود.بهتر است هنگام کوک زدن، دقت شود که فواصل شلال‌های کوک تا لب پارچه، به‌طور مساوی باشند تا در هنگام چرخ کردن، خطوط چرخ تا لبه، صاف و یکنواخت باشند.

 

  • کوک ریز و درشت یا کوک نشان
    از این نوع کوک برای علامت‌گذاری خطوط الگو روی پارچه‌هایی که یک‌لا برش می‌خورند، استفاده می‌شود.
    همچنین برای اتصال دولایه پارچه نازک و یا اتصال پارچه به آستری نیز می‌توان از این نوع کوک استفاده کرد.
    در کوک نشان یک کوک ریز و یک کوک درشت را به‌صورت یکی در میان، باید به گونه‎ای بدوزیم که طول کوک درشت، یک سانتی‌متر و طول کوک ریز، ۰/۵ سانتی‌متر باشد.

 

  • کوک شلال
    به کوک‌های ریز و نزدیک به هم که در آن‌ها طول و فاصله کوک‌ها باهم برابر است، کوک شلال می‎گویند. تفاوت مهمی میان کوک شلال و کوک ساده وجود دارد و آن این است که کوک شلال نسبت به کوک ساده، استحکام و مقاومت بیشتری داشته و به همین جهت از کوک شلال برای پرو لباس‌های دوخته‌شده استفاده می‌شود. یکی دیگر از کاربرهای کوک شلال، استفاده از آن در دوخت‌های تزئینی در لباس است که معمولاً از این دوخت‌های تزیینی بر روی یقه، جیب‌ها، لبه‌های آستین و یا درجاهای دیگر لباس می‌توان استفاده کرد.

 

  • کوک شل
    به کوک شل در اصطلاح کوک راهنما هم گفته می‌شود و از آن برای علامت‌گذاری خطوط الگو روی پارچه استفاده می‌شود.
    هرچند بسیاری از افراد دست به دوخت از کاربن و رولت (شناخت بزارهای خیاطی) برای انتقال خطوط الگو بر روی پارچه استفاده می‌کنند، اما پیشنهاد خیاطان حرفه‌ای این است که در دزهای خاص مانند درزهای آستین و یقه، بهتر است از کوک شل برای علامت‌گذاری استفاده شود.

دوخت کوک شل همانند دوخت ساده است با این تفاوت که در آن، حلقه‌ای از نخ به‌صورت شل بر روی پارچه باقی می‌ماند، باید توجه داشت که هنگام دوخت کوک شل، نخ، گره زده نشود.

علاوه بر کوک زدن، دانستن نحوه قیچی کردن کوک شل، مهم و ضروری است؛ برای قیچی کردن کوک شل، دو طرف پارچه را از طرفین به‌گونه‌ای می‌کشیم که اضافه نخ در بین دو قطعه قرار بگیرد و سپس اضافات نخ را طوری که در هر دو طرف، بخشی از آن باقی بماند، قیچی می‌کنیم.

 

  • کوک بخیه
    از کوک بخیه برای اتصال دائم تکه‌های لباس استفاده می‌شود. این دوخت از استحکام بالایی برخوردار است و شباهت زیادی به دوخت درزهای ساده در چر خ‎های خیاطی دارد، برای دوخت کوک بخیه، کافی است دوخت را از راست به چپ شروع کرده و در هر کوک سوزن را در انتهای بخیه قبلی شروع کنیم و به همین ترتیب ادامه دهیم.

 

  • کوک جسته
    از این نوع کوک برای وصل لایی‌چسب (شناخت ابزارهای خیاطی) به پارچه و یا ثابت نگه‌داشتن یقه‌ها استفاده می‌شود، به‌طوری‌که لایی با شلال‌های کوچک اریب به پارچه وصل می‌گردد. این دوخت پارچه در پشت پارچه زده می‌شود و در آن، فواصل و طول شلال‌ها، یک سانتی‌متر است.

انواع دوخت معمولی بر روی جیر

انواع دوخت معمولی بر روی جیر

1- دوخت ساده: از فاصله یک سانتی متری از لبه درز،دو لبه پارچه را بر روی هم قرار دهید و بدوزید.سپس دو لبه را باز کرده و با یک تکه چوب روی درز دوخته شده فشار دهید،برای صاف شدن دوخت به آن بخار دهید.برای اصف نگه داشتن دوخت میتوانید زیر هر یک از قسمت زاپاس،نوار لایی چسبان مخصوص به پهنای 5 میلی متر بچسبانید.برای این منظور از بالشتک مخصوص استفاده کنید.

2- دوخت ساده از رو: میتوانید از نخ های مخصوصی که بی رنگ هستند استفاده کنید تا از روی کار دیده نشود. زیرا دوخت لای پرزهای پارچه مخفی میشود.همچنین میتوانید از نخ هایی که برای رو کاری این گونه پارچه ها وجود دارد،استفاده کنید.

3- دوخت برای محکم کاری: درز دوخته شده را به یک جهت بخوابانید.سپس لبه را از فاصله 5 میلی متری دوخت تا بزنید و به فاصله 5 میلی متری از لبه تا زده شده روی آن را بدوزید که تقریبا از یک میلی متری دوخت زیر میباشد.

 

طریقه دوخت از رو

1- محل دوخت را روی پارچه به وسیله صابون خیاطی یا مداد مخصوص علامت گذاری کنید. این قسمت بعدا زیر کار قرار میگیرد و دیده نمیشود.

2- نوار چسب دوطرفه را از 3 میلی متری جایی که علامت زده شده بچسبانید.از تکه های 30 سانتی متری استفاده کنید تا کنترل آن راحت تر باشد.کاغذ روی چسب را بردارید و پارچه ای را که باید روی آن دوخته شود را روی چسب با انگشت فشار دهید. میتوانید از لایی چسب به طریقی که قبلا گفته شد یا خمیر چسب نیز استفاده کنید.

3- سپس روی قسمت مورد نظر را از رو چرخ کاری کنید.اگر نوار چسبی که به کار برده اید در آب حل نمیشود،بعد از دوخت آن را بردارید.

انواع دوخت

انواع دوخت

چندین نوع دوخت برای انواع پارچه ها وجود دارد. این نوع دوخت ها را میتوانید هم با چرخ و هم با چرخ سردوز انجام دهید.

 

دوخت انگلیسی:

این نوع دوخت هم با ماشین معمولی دوخته میشود و هم با ماشین سردوز. این تیپ دوخت برای پارچه های ظریف و نازک و پارچه هایی که به آسانی ریش ریش میشوند مانند حریر،مناسب می باشد. این نوع دوخت برای برش های قوسی مناسب نمیباشد، مثل دور حلقه آستین ، برش های پرنسسی، آستین کیمونو و رگلان. این نوع دوخت ( دوخت انگلیسی ) برای یقه، مچ سجاف و غیره مناسب است این دوخت را با چرخ سردوز نیز میتوان انجام داد ویا با یک دوخت مستقیم و زیگزاگ کوچک، دوخت با سردوز سه نخ و یا چهار نخ، چرخ سردوز برای همه نوع پارچه مناسب است. پارچه هایی مانند حریر و آستر که ظریف و نازک اند، را هر وقتی که با چرخ بدوزید، بدون اینکه پارچه چین بیافتد و یا این که مشکلات دیگر دوخت را به وجود آورد، شما دوختی صاف و تمیز خواهید داشت، زیرا بااین نوع ماشین،دوخت و صاف کردن پارچه به طور همزمان انجام میگیرد.انوع دیگری از دوخت وجود دارد که بسیار ساده میباشد و برای پارچه هایی مناسب هستند که ریش ریش نمیشوند، این نوع دوخت به شکل دو ردیف دوخت مستقیم و با یک دوخت مستقیم و یک دوخت زیگزاگ میباشد.

 

انواع درز در خیاطی

انواع درز در خیاطی

  • درزها
    درزها بخش اساسی از تکنیک‌های دوخت در خیاطی هستند. در اصطلاحات خیاطی به خط دوختی که دو یا چند لایه پارچه را به هم متصل می‌کند، درز می‎گویند.
    در هنر خیاطی، بر اساس نوع کاربرد، جنس پارچه و یا حتی مدل لباس، انواع و اقسام درز وجود دارد. داشتن درزهای مرتب و تمیز از ویژگی‌های لباسی است که در اصطلاح تمیز دوخته‌شده است.

 

  • درز ساده
    درز ساده یا بخیه چرخ، پرکاربردترین نوع درز در خیاطی است. از ویژگی‌های این نوع درز این است که تقریباً برای هر نوع پارچه‌ای مناسب بوده و معمولاً با استفاده از چرخ‌خیاطی دوخته می‌شود. برای دوختن درز ساده، درحالی‌که دوتکه پارچه را به‌صورت رودررو، در مقابل هم قرار داده‎ایم، در امتداد خط دوخت و با رعایت فاصله ۵/ ۱ سانتی‌متری از لبه پارچه، درز را چرخ می‌کنیم، پس‌ از آن، خط درز را اتوکشی می‌کنیم و درزها را از هم بازکرده و درحالی‌که درزها باز هستند، بین آنها را نیز اتو می‌کنیم.

 

اتو کردن هر درز پس از دوخت آن، از ضرورت‌های خیاطی است. چراکه این کار ظرافت و زیبایی دوخت ما را بهتر نشان می‌دهد.

هنگام چرخ کردن درزها به‌صورت ساده، باید به نکات زیر توجه داشته باشیم:

الف: در زمان شروع چرخ کردن، سوزن چرخ بر روی خط درز و فرو رفته در پارچه باشد، چرا که اگر درحالی‌که سوزن در پارچه نیست، شروع به چرخ کردن کنییم، ابتدای دوخت ما صاف و مرتب نخواهد بود.

ب: حتماً در ابتدا و انتهای دوخت، دوخت را به‌صورت رفت و برگشتی تکرار شود تا در اصطلاح ابتدا و انتهای دوخت محکم‌کاری شود و در اثر استفاده، لباس شکافته نشود.

 

  • درز دوبله شکسته
    درز دوبله شکسته ازجمله درزهای مرسوم در خیاطی است. از این نوع درز غالباً در دوخت لباس‌های ورزشی، لباس‌های مردانه و لباس‌های دورو استفاده می‌شود.برای دوخت این نوع درز، ابتدا درز را به‌صورت ساده می‌دوزیم، سپس درزها را به یک‌طرف خوابانده و اتو می‌کنیم و بعد، یکی از اضافه درزها را به‌ اندازه‌ای قیچی می‌کنیم که ۳ میلی‌متر از آن باقی بماند، اضافه درز دیگر را تا کرده و اتو می‌کنیم و روی درز دیگر که مقداری از آن را چیده‌ایم، قرار داده و چرخ می‌کنیم.

 

نکته کلی در تا کردن درزها در این نوع از درز، این است که اگر درزها در برش‌های عمودی باشند، آن‌ها به سمت خط مرکز جلو و اگر در برش‌های افقی باشند، به سمت بالا تا می‌شوند. ضمناً درزهای افقی به سمت بالا، درزهای پهلو و سرشانه به سمت پشت و حلقه‌ آستین به سمت آستین قرار می‌گیرد.از این دوخت در مواقعی که نخواهیم درز را پاک‌دوزی کنیم و بعضی درزهای تزئینی استفاده می‌شود. درز دوبله شکسته در مقایسه با سایر درزها از استحکام بیشتری برخوردار است.

 

  • دو درزه فرانسوی
    این نوع درز، مناسب‌ترین درز برای دوخت پارچه‌های لطیف مانند حریر است و ظاهری بسیار زیبا و حرفه‌ای را به لباس می‌دهد.
    برای دوختن این نوع درز ابتدای دولایه پشت پارچه را روی‌هم قرار می‌دهیم، به‎عبارتی پارچه را پشت‌به‌پشت کرده و مانند روش دوخت درز ساده، درز را می‌دوزیم. پس از آن، جای دوخت را به‌گونه‌ای برش می‌زنیم که سه میلی‌متر از عرض
    دوخت باقی بماند. سپس جای دوخت را به دو طرف باز نموده و اتو می‌کنیم.
    حالا دیگر باروی پارچه کاری نداریم و آن را به‌طرف پشت برمی‌گردانیم و در امتداد خط دوخت تاکرده و اتو می‌کنیم.
    .جای دوخت ۳ میلی‌متری را که در ابتدای کار داشتیم، اکنون در داخل این تا پنهان می‌شود و ضخامت درز اول، درست در میان درز دوم قرار می‌گیرد. سپس به فاصله ۶ میلی‌متر از لبه تا دوخت می‌زنیم و پارچه را باز کرده و درز کامل شده را به یک سمت خوابانده و اتو می‌کنیم
    این نوع دوخت گزینه مناسبی برای مخفی کردن درزها در پارچه‌های نازک و لباس‌های نوزاد است.

 

  • درز در زاویه
    درز در زاویه یکی انواع خاص درز در خیاطی و دوخت دوز است و نسبت به سایر درزهای ذکر شده، کاربرد کمتری داشته اما از نکات و ظرافت بیشتری برخوردار است،
    برای دوخت درزهایی که در زاویه قرار دارند، ابتدا محل زاویه را با لایی‌چسب می‌ تا از ریش‌ریش شدن پارچه شما جلوگیری کند. پس‌ از آن محل زاویه را ۲ میلی‌متر مانده به‌جای درز، چرت زده و خطوط زاویه را روی هر دو قطعه پارچه، به‌طور دقیق مشخصمی‌کنیم پس از آن دو تکه پارچه را با سنجاق یا کوک ثابت کرده و درز را می‌دوزیم.
    بهتر است برای استحکام بیشتر دوخت در قسمت زاویه، از بخیه ریزتر استفاده شود و در هنگام چرخ‌کردن که به محل زاویه می‌رسیم، توقف کرده و با دست سوزن را در پارچه قرار د داده و پایه چرخ را بلند می‌کنیم و پارچه را چرخانده و دوخت را ادامه می‌دهیم.
    پس از اتمام چرخ‌کاری، درز را از سمت روی پارچه با پارچه مخصوص اتوکشی، اتو می‌کنیم.

 

  • درز منحنی
    درز منحنی از جمله درزهایی در خیاطی است که بیش از سایر درزها مهارت دست خیاط را می‌طلبد، برای دوخت این نوع درز ابتدا درز منحنی را روی پارچه منتقل کرده و خطوط درز را دقیقاً درصورتی‌که انحنا به سمت داخل باشد، با چرت و اگر به سمت بیرون است با کلیپ مشخص می‌کنیم.

شاید اصطلاحاتی مانند چرت‎زدن یا کلیپ‎زدن برای شما ناآشنا باشد. چرت زدن در اصطلاح، به برش چند میلی‌متری با نوک قیچی گفته می‌شود که علاوه بر درزهای منحنی برای علامت‌گذاری در نقاط موازنه نیز استفاده می‌شود و اما کلیپ زدن به برش‌های مثلثی شکلی گفته می‌شود که از اضافه درز جدا شده و غالباً در درزهای منحنی رو به بیرون، از آن استفاده می‌گردد.
همان‌طور که گفته شد پس‌ از آنکه درزهای منحنی را بر اساس موقعیت آن‌ها چرت یا کلیپ زدیم، درز را بر اساس نقاط موازنه سنجاق یا کوک زده و بدون اینکه خط دوخت تغییر کند، می‌دوزیم‌.
بهتر است درز منحنی را از سمت رو و با پارچه مخصوص اتوکشی اتو کنیم.

آموزش کارهای دستی

آموزش کارهای دستی

بر روی کارت های تبریک،دعوت و یا نامه میتوانید از دوخت های تزیینی برای زیباتر شدن آن استفاده کنید.برای این منظور،از مقوا های محکم و کلفت و همچنین سوزن های ضخیم و دوخت های تزئینی را با نخ یا بدون نخ انجام دهید.وقتی دوخت را بدون نخ انجام می دهید،بر روی کارت سوراخ هایی ایجاد میشود که حالت زیبایی به کار میدهد.البته جنس بعضی از کارت ها طوری است که اگر بدون نخ روی آن کار کنید،به وضوح خود را نشان نمیدهند.در این صورت میتوانید از نخ های مخصوص گلدوزی برای چرخ،براق یا مات استفاده کنید.اگر گلدوزی را بدون نخ انجام میدهید،میتوناید به طور همزمان چند کارت را روی هم قرار دهید و سوراخ کنید.ابتدا یک مدل پرو با سوزن های مختلف و یا سوزن نیزه ای،سوزن دوقلو که دو طرح را نزدیک هم به وجود می آورد و غیره،انجام دهید و نتیجه کار را ببینید و سپس بر روی کار اصلی،آن را شروع کنید.شما میتوانید از این شیوه برای درست کردن انواع کارت های تبریک،عروس،پاکت و غیره استفاده کنید.

1- کارت های تبلیغاتی و ویزیت که حاشیه آن با دو ردیف دوخت تزئینی دوخته شده است.

2- ورق های نامه یا پاکت نامه که با نخ هایی هم خانواده پاکت،اما پر رنگ تر و یا کم رنگ تر کار شده است.

3- کارت های مخصوص دعوت که با نوار های تزئینی کار شده است.

 

اصطلاحات پارچه

اصطلاحات پارچه

موفقیت در کارخیاطی به درست تا زدن پارچه و قرار دادن دقیق الگوها روی آن بستگی دارد.بناراین یادگیری اصطلاحاتی در الگوهای تجاری بکار میروند،اهمیت زیادی دارد.بعضی پارچه ها بستگی به این که به راه طولی یا عرض پارچه بریده شوند،کاملا متفاوت هستند.کاهی طرح ها و نقش و نگار ها ممکن است در آخر کار برعکس در بیایند.بیشتر پارچه ها به این صورت بریده میشوند،که پارچه را دولا کرده،به طوری که دو روی پارچه بر روی هم قرار گیرد.حالا این تا کردن میتواند از عرض و یا از طول پارچه باشد.پارچه های پرز داری که طرح و یا بافتی بیرونی(برجسته)دارند فقط باید به راه پارچه (خواب پارچه)تا شوند.

 

اریب

هر خط موربی که بافت پارچه را قطع کند اریب نام دارد.پارچه ای که اریب بریده میشود،بیشتر از پارچه ای که به راه پارچه بریده میشود کش می آید.بیشترین حالت کش آمدن پارچه وقتی است که پارچه به صورت اریب راست(قائمه)باشد.و این بدان معناست که لبه ترکی پارچه به اندازه ای تا شود که موازی خط تای عرضی پارچه باشد.الگوی اریب به زیبایی چین میخورند.نوار های اریب برای مغزی دوزی و نوار دوزی لبه های گرد کاربرد دارند.

 

تای پارچه

پارچه ها معمولا به دور لوله و یا طاقه ای(مقوایی صاف)پیچیده شده اند،وبه این صورت به فروش میرسند.پارچه های کم عرض به صورت تخته ای،که دولبه اش ترکی است عرضه میشوند.ولی اغلب پارچه ها از وسط خط طولی پارچه،نصف شده و تا میشوند.بطوری که دولبه ترکی روی هم قرار میگیرند.این تا برای درز هایی که درست وسط جلو هستند استفاده میشود.و باید در مرکز طرح و نقش بزرگ قرار گیرد.تاهای از عرض پارچه برای برش تکه های عریض به کار میروند.

 

راه پارچه

پارچه ها از دو مجموعه رشته نخ بافته میشوند.تار های عرض یا پود به رو و زیر نخ های تار که محکم تر هستند میروند.تارها در طول پارچه هستند.راه پارچه جهتی است که تارها بافته میشوند.تا پارچه به موازات ترکی و درازای پارچه حرکت میکند،در حالیکه پود بر ترکی و در عرض پارچه حرکت میکند.

 

ترکی

این نوار صاف و باریک در دو طرف درازای پارچه میباشد.تارهای محکم و بسیار به هم تنیده هستند،که یک لبه محکم پایانی را بوجود می آورد.برای درزهای وسط پشت و یا درزهای زیپ و یا درز زیپ کوسن ها بسیار مناسب است.در بعضی پارچه ها مثل پارچه های کشبافت،بیشتر وقت ها ترکی نامنظم و بریده بریده است که بهتر است آن را ببریم.

اسموک دوزی

اسموک دوزی

واژه ی اسموکینگ (smocking) از یک واژه ی انگلیسی قدیم گرفته شده است. اسموک به معنی زیر پیراهنی یا پیراهن زنانه است. روش اسموک دوزی در انگلیس اختراع شد و بر روی پیراهن های مربع شکل بزرگ که کارگران روستایی از دوره ی انگللوساکسون به بعد در بریتانیا به تن میکردند استفاده میشود.از آن زمان تا کنون،بیش ترین کاربرد اسموک برای چین دادن و جمع کردن قسمت جلو سینه و مچ ها بوده است تا گرمای بیش تری در این قسمت ها ایجاد کند،همچنین موجب راحتی حرکت در لباس افرادی کع کار بدنی میکردند،مانند چوپانان،جنگابانان،باغبانان و چرخ سازها،میگردید.معمولا اسموک ها را بر روی پارچه های کتانی محک،به رنگ های سبز،آبی،سفید و مشکی میدوختند. در ایبتدا اسموک دوزی فقط چین ادن و جمع کردن بدون تزیین با سوزن دوزی بوده است،اما به تدریج زنانی که اسموک ها را میدوختند دوخت های سوزن دوزی را روی سطح اسموک ها که دور یقه ها،مچ ها و سرشانه ها را احاطه میکردند با موتیف های ویژه ای به کار میبردند.

معمولا حاشیه ها را با دوخت زنجیره،دوخت پر و دوخت خوشه گندم کار میکردند.با ظهور انقلاب صنعتی،لباس کار های چرخ دوز جایگزین اسموک های سنتی گردید،اما هنر اسموک دوزی از بین نرفت و هنوز هم کاربرد دارد و بویژه برای تزیین لباس های بچگانه استفاده میشود.

پارچه و نخ

هر نوع پارچه،از کتان ساده تا پارچه های نخی و ابریشمی گل دار،را میتوانید برای اسموک دوزی انتخاب نمایید،به شرط آنکه به اندازه کافی نرم و انعطاف پذیر باشد که بتوان آن را چین داد و جمع کرد. پارچه ی چیت یا کتان راه راه و پارچه های طرح دار،مانند راه راه و خال دار،بویژه برای دوخت اسموک مناسب هستند و کار با آن ها آسان است،زیرا طرح این نوع پارچه ها الگویی از پیش آماده را برای چین دادن پارچه در فواصل منظم به دست میدهد.گرچه اسموک دوزی به صورت سنتی با نخ پنبه ای هم رنگ زمینه ی پارچه کار میشود، اما میتوانید از یک رنگ یا چند رنگ متضاد مختلف نیز استفاده کنید. نخ پنبه ای استاندارد بهترین نوع نخ برای اسموک دوزی است.همچنین به سوزن مناسب و وسایل معمول خیاطی نیاز دارید.

 

روش اسموک دوزی

آماده سازی پارچه برای اسموک دوزیاسموک با جمع کردن پارچه به صورت پیلی های یک اندازه و یکنواخت کار میشود.همیشه قبل از دوخت لباس بر روی پارچه اسموک دوزی میکنند.

مقدار پارچه ی مورد نیاز تقریبا سه برابر عرض واقعی اسموک دوخته شده است،اما اگر پارچه ضخیم تری،مانند پارچه بافته شده پشمی نرم،مورد استفاده قرار گیرد،ممکن است پارچه کمتری مورد نیاز باشد. به روش سنتی،محل قرار گرفتن پیلی ها با شمردن نخ های افقی(پود) و عمودی(تار) در زمینه ی پارچه محاسبه میشود و به صورت خطوطی با گچ علامت گذاری میگردد. در تقاط علامت گذاریشده،با نخ آغشته به موم تکه های کوچکی از زمینه ی پارچه،به طور منظم و با فاصله های مساوی،با سوزن گرفته میشود. این روش هنوز هم بهترین و مطمئن ترین روش برای جمع کردن پارچه در خطوط مستقیم و راه بافت میباشد. امروزه کاغذ کپی ها ی چاپی آماده در فروشگاه ها موجود است که شامل یک ورق کاغذ کپی با نقاط علامت گذاری شده در فواصل مساوی است که باید بر روی پشت پارچه منتقل شود.

هنگام انتقال مطمئن شوید که نقاط روی کاغذ کپی بر روی خط بافت(تارو پود)پارچه می افتد،در غیر این صورت وقتی پارچه را جمع میکنید،پارچه کشیده میشود و روی آن چروک می افتد. اگر کاغذ کپی علامت گذاری شده ی آماده در دسترس نباشد،خودتان میتوانید بر روی یک تکه مقوای نازک،نقاطی را با فواصل مساوی و یکنواخت در ردیف هایی بر روی مقوا علامت بگذارید و نقاط را سوراخ نمایید. سپس این شابلن را بر روی زمینه ی پارچه که میخواهید اسموک دوزی کنید قرار دهید و با مداد علامت گذارخیاطی از داخل هر سوراخ روی پارچه را علامت گذاری کنی. این شابلن را میتوانید نگه دارید و دوباره از آن استفاده نمایید. وقتی پارچه را علامت گذای کردید،برای چین دادن و جمع کردن آماده است.

 

جمع کردن پارچه

برای جمع کردن و پیلی دادن هر ردیف به طور کامل به اندازه ی کافی نخ نیاز دارید. یک سر نخ را گرده بزنید و سوزن را از پشت در پارچه فرو کنید و از روی آن بیرون بیاورید و تکه ی کوچکی از پارچه را در هر نقطه ای که علامت گذاری کرده اید به سوزن بگیرید.سپس در انتهای هر ردیف،مقدار اضافی نخ را شل و آویزان باقی بگذارید. دوباره سوزن را نخ کنید و همه ی ردیف ها را کامل نمایید و سپس نخ های شل و آویزان را در انتهای هر ردیف هم زمان بکشید،پارچه را جمع کنید تا عرض مورد نیاز بدست آید. انتهای هر جفت نخ را به هم گره بزنید و پیلی ها را به ملایمت با یک سنجاق مرتب و یکنواخت نمایید.

در این حالت،پارچه برای اسموک دوزی آماده است.پس از این که دوخت اسموک را به طور کامل بر روی پیلی ها انجام دادید،نخ ها را در هر ردیف بیرون بکشید.

 

روش کار

1- پشت پارچه را در ردیف هایی که با نقطه علامت گذاری کرده اید جمع کنید و تکه کوچکی از پارچه را در هر نقطه با سوزن بگیرید.

2- پس از جمع کردن تمام ردیف ها،انتهای هر جفت نخ را به هم گره بزنید.

آستین رگلان، طریقه وصل آستین ساده و دو تکه

آستین رگلان

جلوی آستین ها را که با علامت دو خط علامت گذاری شده،از رو به حلقه های آستین جلوی لباس بدوزید.اضافه درز ها را به طرف آستین ها اتو زده و در مدل هایی که ذکر شده باشد،یک بار نزدیک درز و یک بار دیگر با فاصله تعیین شده،روی آن ها را چرخ کاری کنید.پشت آستین ها را به همین ترتیب به حلقه های آستین پشت لباس بدوزید. درز پهلوها و آستین ها را یکسره بدوزید.اضافه درزها را به طرف پشت اتو زده و روی آن ها را چرخ کاری کنید.

 

طریقه وصل آستین

  • آستین ساده

روش 1: درز سرشانه ها را بدوزید.وسط بالای آستین و وسط پشت آستین را با یک خط و وسط جلوی آستین را با دو خط علامت گذاری کنید.آستین ها را با انطباق خط وسط بالای آستین با درز سرشانه ها با یک سانتی متر اضافه(یا به اندازه تعیین شده) به حلقه های آستین بدوزید.اضافه درز ها را به طرف بالا(به طرف لباس) اتو بزنید و در مدل هایی که ذکر شده باشد،یک بار نزدیک درز و یک بار با فاصله تعیین شده،روی حلقه های آستین،چرخ کاری کنید.درز پهلو ها و آستین ها را یکسره بدوزید و اضافه درز ها را به طرف پشت اتو بزنید.

روش 2: قسمت هلال بالای آستین را به صورت یک ردیف دوخت،بدوزید.بعد کمی نخ را بکشید،تا قسمت بالای هلال کمی جمع شود،ولی چنین نیافتد.(خورد دهید) بعد آستین را داخل حلقه لباس قرار دهید،طوری که علامت های آستین درست روی علامت های حلقه قرار گیرد و خط وسط آستین با درز سرشانه تلاقی نماید.اگر پارچه شما پشمی است،قسمت هلال را اول کمی نم دهید و بعد با سر اتو روی آن را اتو بزنید.

روش 3: بالای آستین را بین علائمی(که ممکن است ستاره،دایره و یا علامت چین باشد) که گذاشته شده خورد بدهید.آستین را داخل لباس کرده و سپس آن را در حالی که علائم روی بالاتنه با روی آستین هم چنین خط وسط آستین با درز سرشانه بر هم منطبق باشد کوک بزنید.چین های روی آستین را با دست مرتب کرده و اطراف حلقه را بدوزید.

 

آستین 2 تکه،مخصوص کت و پالتو

درز جلوی آستین را با بخار به اندازه ای کش بدهید تا درازای آن به اندازه درازای درز پشت آستین شود.درز جلوی آستین را بدوزید،برای لبه آستین یک نوار از پارچه لایی،به عرض 4 سانتی متر ببرید و به اطراف لبه آستین کوک زده یا با اتو بچسبانید.درز پشت آستین را،در صورتی که درز روی آستین را کمی به آن خورد میدهید،بدوزید.لبه آستین را تا بگذارید.اگر آستین چاک دارد،چاک آستین را باز گذاشته،اضافه درز چاک را بعد از تا گذاشتن اتو کرده و روی آن دکمه را بدوزید.